MEDIACJA

Mediacja to procedura załatwiania sporów, w sytuacji gdy strony nie mogą uregulować sporu w bezpośrednich rokowaniach. Wówczas pomocne okazuje się pośrednictwo innego podmiotu, którego zadaniem jest udzielenia stronom rad i wskazówek. Na wstępie należy zaznaczyć, że mediacja jest dobrowolna. Zresztą trudno byłoby sobie wyobrazić mediację, do której strony zostały zmuszone. W takiej sytuacji jej cel nie miałby cienia szans na zrealizowanie. Zapraszamy również do pozostałych naszych wpisów z zakresu przepisów postępowania, m.in. KIEDY SPRAWY SĄ UMARZANE? oraz WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA SĄDU W POSTĘPOWANIU CYWILNYM; POSTĘPOWANIE NAKAZOWE

Mediację prowadzi się na podstawie umowy o mediację, także wówczas gdy jedna ze stron złoży wniosek o wszczęcie mediacji, a druga strona wyrazi na nią zgodę. Zawierając umowę strony określają co będzie stanowiło przedmiot mediacji, kto będzie mediatorem oraz jak zostanie wybrany mediator. Mediacja może zostać przeprowadzona także na podstawie postanowienia sądu.

Istotnym jest, że co do zasady mediację prowadzi się przed wszczęciem postępowania, jednak za zgodą stron możliwa jest mediacja w toku sprawy.

Zgodnie z art.183 ² § 1 KPC może nim być osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, w pełni korzystająca z praw publicznych. W § 2 tego samego artykułu czytamy o wyłączeniu z powyższego zakresu sędziego, nie dotyczy to jednak sędziego w stanie spoczynku.

Dopuszczalne jest prowadzenie list mediatorów oraz tworzenie ośrodków mediacyjnych przez organizacje pozarządowe oraz uczelnie. Ilekroć w KPC mowa jest o mediatorze należy rozumieć przez to także mediatora stałego, chyba że przepisy KPC stanowią inaczej.

Odmowa prowadzenia mediacji przez stałego mediatora może nastąpić tylko z ważnych powodów, o których mediator musi powiadomić Sąd (kiedy skierował strony do mediacji) bądź strony.

Przede wszystkim mediator powinien zachować bezstronność podczas prowadzenia mediacji, jeśli jednak istnieją jakiekolwiek okoliczności mogące mieć na to wpływ mediator niezwłocznie powiadamia o nich stronę. Przykładem takich okoliczności może być powiązanie mediatora ze sprawą bądź jedną ze stron. (Daleka rodzina, interes mediatora w sprawie)

Prowadząc mediację mediator wykorzystuje różne środki zmierzające do polubownego rozwiązania sprawy, w tym wspieranie stron w formułowaniu propozycji ugodowych. Może na zgodny wniosek stron wskazać sposoby rozwiązania sporu. Strony mogą skorzystać z podsuwanych wówczas propozycji, ale nie są nimi związane. Ostatecznie decyzja zawsze należy do stron.

Podstawowym prawem mediatora jest prawo do wynagrodzenia, chyba że wyraził zgodę na prowadzenie mediacji nieodpłatnie. Ma także prawo do zwrotu wydatków poniesionych w związku z przeprowadzeniem mediacji. Te koszty obciążają strony. Strony mogą się nimi podzielić zgodnie z własnymi ustaleniami. (Domyślnie po połowie). Koszty mediacji prowadzonej na skutek skierowania przez sąd zaliczamy do niezbędnych kosztów procesu. Gdy wskutek mediacji uda się zawrzeć ugodę koszty z reguły zostaną rozliczone pomiędzy stronami według zasady, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W sytuacji, gdy jedna ze stron jest zwolniona od kosztów sądowych (w zakresie prowadzonej mediacji), a druga nie chce uregulować kosztów mediacji w całości Sąd ustali koszty mediacji i przyzna je mediatorowi.

Bez względu na wynik przeprowadzonej mediacji mediatorowi należy się wynagrodzenie.

Koszty mediacji sądowej reguluje Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 czerwca 2016 r., ustalając co następuje:

W sprawach o prawa majątkowe wynagrodzenie mediatora wynosi 1% wartości przedmiotu sporu, jednak nie mniej niż 150 złotych i nie więcej niż 2000 złotych za całość postępowania mediacyjnego.

W sprawach o prawa majątkowe, w których wartości przedmiotu sporu nie da się ustalić, oraz w sprawach o prawa niemajątkowe wynagrodzenie mediatora za prowadzenie postępowania mediacyjnego wynosi za pierwsze posiedzenie 150 złotych, a za każde kolejne – 100 złotych, łącznie nie więcej niż 450 złotych.

Zwrotowi podlegają udokumentowane i niezbędne wydatki mediatora poniesione w związku z przeprowadzeniem mediacji na pokrycie kosztów:

1) przejazdów – w wysokości i na warunkach określonych w przepisach dotyczących wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej;

2) wynajmu pomieszczenia niezbędnego do przeprowadzenia posiedzenia mediacyjnego, w wysokości nieprzekraczającej 70 złotych za jedno posiedzenie;

3) korespondencji, w wysokości nieprzekraczającej 30 złotych.

W razie nieprzystąpienia stron do mediacji, mediatorowi przysługuje zwrot poniesionych

wydatków w wysokości nieprzekraczającej 70 złotych.

Natomiast w przypadku mediacji prywatnej wynagrodzenie mediatora określa tzw. umowa mediatorska.

Obowiązkowymi elementami wniosku o przeprowadzenie mediacji są:

• • oznaczenie stron,

  • przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie i dokładne określenie żądania,

  • podpis strony,

  • wymienienie załączników,

  • fakultatywnie: odpis umowy o mediacji na piśmie, jeśli strony taką umowę zawarły.

1. 1. 1. Czasu trwania mediacji nie wlicza się do czasu trwania postępowania sądowego.

      2. Co do zasady postępowanie mediacyjne nie jest jawne, nie dzielimy się szczegółami na kawce z przyjaciółmi 🙂 Strony, mediator oraz inni uczestnicy postępowania mediacyjnego są obowiązane zachować w tajemnicy fakty poznane w związku z prowadzeniem mediacji. Jednak strony mogą zwolnić mediatora oraz inne osoby biorące udział w mediacji z tego obowiązku.

      3. Mediator niezwłocznie ustala termin i miejsce posiedzenia mediacyjnego. Wyznaczenie takiego posiedzenia nie jest wymagane, jeżeli strony wyrażą zgodę na przeprowadzenie mediacji bez posiedzenia mediacyjnego.

      4. Z przebiegu mediacji sporządza się protokół zawierający miejsce i czas przeprowadzenia mediacji, dane stron i mediatora oraz wynik mediacji. Mediator podpisuje protokół.

                         5.   Ugoda zawarta przed mediatorem po jej zatwierdzeniu przez sąd, ma moc prawną ugody zawartej przed sądem.

Ugoda zawarta przed mediatorem, którą zatwierdzono przez nadanie jej klauzuli wykonalności jest tytułem wykonawczym.

Sprawdź naszą ofertę: adwokat Gdańsk sprawy rodzinne